morgen wordt
vanzelf vandaag
vandaag wordt
vanzelf gisteren
de kunst
van vandaag
is niet
te missen
🧡
morgen wordt
vanzelf vandaag
vandaag wordt
vanzelf gisteren
de kunst
van vandaag
is niet
te missen
🧡
de herfstzon
troost mijn
wangen
de wind
ze streelt
mijn huid
eikels kletteren
mijn oren
kastanjes vallen
luid
een denneappel
kust mijn
voet
Loslaten ze
Leven voor
hoe je
dat doet
🧡
als alles
steeds veranderd
wat houden
we dan
vast?
als niets
ooit meer
hetzelfde
kunnen we
alleen maar
blijven Leven
op de
tast
🧡
Tijdloos
als de
tijd zichzelf
mag vullen
meegaat met
de stroming
van de
dag
als de
tijd zichzelf
mag vullen
Leeft ze
de secondes
van de
dag
🧡
breng me
naar de zee
als het
gaat waaien
als de
storm tekeer
gaat in
mijn hoofd
breng me
daar om
uit te
waaien
te ontkrachten
wat weer
even werd
geloofd
🧡
voorbij verhaal
bevindt zich
Leven
ze raakt
verstopt onder
kabaal van
wat door
hoofden in-gegeven
stemmen overstemmen
Hartentaal
🧡
Zandkorrel
korrel zand
in een
oneindig licht
als ze
in de
spiegel kijkt
dan ziet
ze jou
gezicht
🧡
oneindigheid laat
zich niet vangen
ze speelt
met golven
en met
zand
zee als
spiegel voor
de wolken
oneindig speelt
ze kust
het strand
🧡
wachten tot
de zee
je op
komt halen
tot die
tijd speel
je maar
mee
met de
de golven
van het
Leven
vorm
en
vormloos
Één
🧡
gekeurd blad dwarrelt van de bomen
geen benul van einde dat gaat komen
beweegt gewoon maar mee met de natuur
volgt het Leven bruisend zacht en puur
heeft geen problemen om te vallen
staat fier en keurrijk in de zon te knallen
blad vol Leven dat nu snel vergaat
tranen aan de mensen over laat
nodigt uit om te gaan zingen
geniet van hele kleine dingen
Leven en sterven horen bij elkaar
volg het blad vertrouw haar maar