Daar moet je eerst nog maar goed over nadenken. Dat gevoel moet je wel serieus nemen hoor. Te nonchalant is ook niet goed… zomaar wat opmerkingen die we regelmatig horen….goed bedoeld maar al te vaak roept dit meteen gevoelens op van er gaat iets niet goed ….of erger, zie wel ik ben niet goed genoeg…..en voor je het weet zit je met een hoofd vol twijfelende gedachten.
Er nog eens goed over nadenken wekt de suggestie dat antwoorden te vinden zijn binnen ons denken….dat ons persoonlijk denken de waarheid bevat. Dat ons gevoel, wat we heel serieus moeten nemen de waarheid bevat….dat er iets niet goed gaat als we niet aan de verwachtingen van goed bedoelde raad en adviezen van anderen kunnen of willen voldoen.
Maar wat nou als we leven en alleen ons eigen denken beleven….wat valt er dan nog serieus te nemen en waar moet dan nog over nagedacht worden? Mogen we het dan ook met een korreltje zout nemen omdat ons denken vloeibaar is en in een split second anders kan zijn. Mogen we in plaats daarvan vertrouwen op een wijsheid die voorbij het denken ligt en zich juist manifesteert als we het denken met rust laten….
Weet je nog die drukke periode op het werk, je wordt opgeslokt door de vele deadlines en werkt door tot ’s avonds laat. Tot dat ene telefoontje dat er één van de mensen die je het meest dierbaar zijn ziek is en je nodig heeft. Van het één op het andere moment zijn deadlines niet meer het belangrijkste. Van het één op het andere moment laat je alles uit je handen laten vallen.
Waarom? Omdat misschien wel onbewust ander denken op de voorgrond komt te staan en daarmee andere gevoelens en ervaringen om aandacht vragen. Er iets anders nodig is. Fascinerend hoe de menselijke ervaring van moment tot moment andere gedachten en daarmee andere gevoelens genereert. We leven en beleven ons denken en zo werkt mens zijn, altijd!