Op vakantie naar verre landen nemen we graag een reisgids mee. Kaarten om de weg te vinden en soms betalen we voor een rondleiding. Zo komen we meer te weten over landen, culturen en gewoonten van mensen over de hele wereld.
Bijzonder hoe bijvoorbeeld met mes en vork eten veelal deel uit maakt van onze westerse cultuur terwijl ergens anders met je handen eten heel normaal is.
Hoe wij kinderen opvoeden binnen het eigen gezin en daar in andere culturen hele families verantwoordelijkheid voor nemen.
De éne groepering in God gelooft en de ander in Boeddha of Allah. Binnen het christelijk geloof gaan we naar de hemel en binnen het hindoeïsme wordt gelooft in wedergeboorte en reïncarnatie.
En wat is dan waarheid? Bestaat goed of fout? Een beter of slechter buiten ons denken? We doen ons best, leven en beleven het denken. Het lijkt zó echt dat we geloven dat het waar is…..
Zou het zo kunnen zijn dat we daarom alle culturele gewoonten en bij religie horende regels en geboden, die ooit vanuit denken zijn ontstaan, onbewust als waar doorgeven van generatie op generatie .
Als dat zo is mag je dan gewoonten die je niet meer passen ook loslaten? Vanuit de realisatie dat het door de mens bedachte concepten zijn waar onze voorvaderen ooit in zijn gaan geloven?
Bedacht door een denkend mens….niet door het leven zelf. Want het leven zelf maakt het niet uit wat je gelooft, of je met mes en vork eet, …..en in welk familie verband kinderen worden opgevoed. Het leven zelf heeft geen reisgids nodig, het leven zelf is pure LIEFDE.